Pogrzeb Jerzego Stuhra. Aktora pożegnało grono znanych artystów

Trudno mi mówić trochę, bo nie bardzo wierzę w ostateczne zakończenie drogi Jurka po naszym świecie. Myślę, że odszedł w dobrym momencie, bo ta droga będzie coraz trudniejsza. Jurek pozostawił po sobie tak wiele śladów materialnych, jak i tych niematerialnych. Myślę, że zostanie to dla mojego pokolenia, ale też pokolenia jego wnuków.

Szanowna rodzino, wszyscy państwo. Każde pożegnanie jest bardzo trudne. Dla was najtrudniejsze, ale dla nas, dla wszystkich zgromadzonych także bardzo ciężkie, bo musimy zmierzyć się z odejściem, którego nie chcieliśmy, na które nie byliśmy przygotowani. Przychodzą nam do głowy oczywiste słowa: wielki aktor, wspaniały nauczyciel, prawdziwy przedstawiciel polskiej inteligencji, przyjaciel, społecznik, wspaniały człowiek. Wszyscy wiemy, że te określenia mówiące o polskiej inteligencji brzmią prowokacyjnie w ostatnich czasach. W tych czasach małości, która nie potrafiąc sama stworzyć nic wielkiego, wyciągała rękę po wielkość, żeby tę wielkość zniszczyć. Dlatego jestem winna państwu kilka słów wyjaśnienia.

Elita, której oczywistym, naturalnym przedstawicielem był i na zawsze pozostanie Jerzy Stuhr, to nie jest elita pustego przywileju czy drażniącej wyższości. To elita wielkiego, autentycznego talentu i ciężkiej, naprawdę bardzo ciężkiej pracy nad rzemiosłem, nad warsztatem aktorskim, nad słowem. Taki Jerzy Stuhr był przez całe życie. Ze swoimi wspaniałymi rolami, ze swoimi słabościami, błędami, ze swoimi mądrymi, odpowiedzialnymi i odważnymi deklaracjami. Jako wybitny przedstawiciel naszego społeczeństwa w czasach populistycznego ataku na inteligencję, stał się sam celem tych ataków. Jako człowiek wrażliwy cierpiał z tego powodu. Bardzo dobrze widzieli i czuli to najbliżsi, ale także my wszyscy to widzieliśmy. Jerzy Stuhr w tych czasach zachował męstwo, nie stracił odwagi, a - co najważniejsze - nie zmniejszyło to jego pracy. Nie zniszczyło jego pracy. Nie dał tej satysfakcji atakującym go małym ludziom. Ostatnia sztuka, w której zagrał - "Geniusz" - nie była sztuką historyczną. Była sztuką wręcz boleśnie współczesną - przekazała.